Hoe kunnen personen met een beperking meegenieten van de versoepelingen na Coronatijd?
De afgelopen jaren is veel in het werk gesteld om participatie van mensen met een beperking te verbeteren. Het VN verdrag inzake de rechten van mensen met een beperking is in Nederland geratificeerd in 2016. In Nederland betreft dat volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau 12% van de bevolking (Kool & Sergeant, 2017). Kwaliteit van bestaan gaat over ‘een mooi en rijk leven kunnen uitbou- wen’ en dat in verschillende domeinen, zo ook het domein van ontspanning en recreatie. De behoefte aan het samen invullen van vrije tijd zal groeien in onze samenleving (ABN AMRO, 2020). Hoe gaan we ervoor zorgen dat de volle 100% van de inwoners ook toegang heeft tot de recreatiesector?
In dit artikel verkennen we de betekenis van de coronacrisis voor inclusief recreëren en de kansen voor mensen met een beperking om te kunnen recreëren. Vervolgens gaan we in op het domein ‘recreatie’ en hoe dit een essentieel onderdeel van het leven is. Daarna lichten we toe dat hybride concepten in de recreatie de toekomst hebben. Tot slot, ronden we af met de transdisciplinaire community ‘toegankelijk- dagjeuit’ die tijdens de coronacrisis ontstaan is.
Coronacrisis: katalysator van inclusie in de recreatie?
Sinds 12 maart 2020 is de samenleving veranderd. We werden allemaal geconfronteerd met kwetsbaarheid en onzekerheid. Voor mensen met een beperking geen nieuwe gewaarwording: “Nu kunnen anderen ook eens voelen hoe beperkt het leven kan zijn.” (Vergooszen,
2020).
Dit geeft treffend weer dat er nog veel nodig is om ervoor te zorgen dat mensen met beperkingen – zichtbaar of niet – zich erkend voelen als onderdeel van de menselijke diversiteit (Kool & Sergeant, 2017). Ook in de wereld van recreatie. Door de coronacrisis is het belang van die ‘sense of belonging’ gegroeid. Hoe meer mensen zich erbij voelen horen, hoe groter de kracht om er gezamenlijk iets moois van te maken. Belonging wordt gevoeld nadat je samen hebt gezocht, onderhandeld, gevonden: een plek waar je kan zijn wie je bent, waar je interesse en passie deelt (De Vos & Schippers, 2016, p. 147). Die actie ligt niet in de eerste plaats bij een persoon maar bij de samenleving die mensen de kans geeft om ‘belonging’ te ervaren.
