Als een donderslag bij heldere hemel verdween opeens Rick Brink uit mijn en ons leven. Totaal onverwachts is hij gestorven tijdens een middagslaapje.
Ik leerde Rick kennen in zijn rol als Minister van Gehandicaptenzaken. Ik was enorm vereerd dat hij wilde linken en dat we een afspraak hadden. Later bleek dat hij een zeer laagdrempelig persoon is.
Tussen de bedrijven door belden we elkaar geregeld om even bij te praten en af te stemmen. Hij zei vaak tegen me: “Aan jou kan ik wel een geheimpje vertellen he?”
Later werd Rick ook ambassadeur van de community Toegankelijke Recreatie. En dat hij deed met verve. Tijdens de beginfase van de nieuwe community was hij een trouwe deelnemer van de Digital Wake Up sessies van de community. Later overhandigden we samen het nieuwe coronaprotocol dat prominente partijen in de leisuresector samen hadden opgesteld aan staatssecretaris Mona Keijzer. Samen hebben we daar de eerste ingang gecreëerd binnen het ministerie van Economische Zaken om ook toegankelijkheid binnen de recreatiesector integraal mee te nemen. Over de foto nadien was hij overigens wat ontevreden; hij vond dat hij er zelf niet zo leuk op stond. Rick was dan ook wel een ijdele man: altijd met een jasje en hippe kleding en schoenen.
Rick was altijd opgewekt en had altijd een positieve insteek én een verrassend eenvoudige, menselijke benadering van vraagstukken. Dat was heel verhelderend. Hij had ook een hekel aan mensen die aan het zeuren of klagen waren. Rick wist hoe bestuurlijk de hazen lopen. Politiek was hij behendig. Lobby-en kon hij als de beste. Dat deed hij op een diplomatieke manier. Daar had ik groot respect voor. Zijn vader, Geert Brink, was zijn trouwe metgezel die Rick onvermoeibaar overal heen reed. Ook over zijn moeder sprak hij altijd met veel liefde. Zijn ouders waren zijn steun en toeverlaat. En als zijn neefjes bij ome Rick kwamen logeren dan was het groot feest. Daar keek hij enorm naar uit.
Tijdens een van onze telefoongesprekken zei hij dat het eigenlijk soms een beetje te veel was voor hem. Hij was ook vaak in de weekenden op pad. Dat wilde hij echt minder gaan doen.
Helaas is Rick nu niet meer. Dankjewel lieve Rick, voor onze samenwerking, voor je tomeloze inzet maar bovenal voor wie jij was als mens. Joint Projects gaat onverminderd door met het realiseren van onze ambitie om recreatie voor alle mensen met een beperking toegankelijk te maken. Jouw gedachtengoed leeft daarin voort.
Karin Stiksma
Joint Projects
